Oman was never destination from my ‘must-see’ list. But I have always associated it with beautiful mountain and desert landscapes and hospitable people so after listening several reviews and watching inspiring videos on Youtube we decided to check by ourselves. Ultimately, it`s a neighboring country of Saudi Arabia, a little bit more than an hour flight so the ideal destination for a long weekend.
On is also known as the ideal place for camping in the wild. Especially that hotel prices are not the lowest. Camping is allowed everywhere, only making the fire is prohibited in the nature reserves becouse of egg-lying turtles. So we decided: we are going to rent the car, buying a tent and the rest will happen on the place.
The Route
We booked the airline ticketsfor 4 days and the hotel for the first night because we landed quite late. Before the tripwe madethe initial list of whatwe want to see, because 4 days is not enough for that big country and we didn`t want to spent most of the time driving the car.
Map of the places we visited (those “jumping points” are places of our camping):
[wpgmza id=”1″]
The assumed initial plan was practically turned upside down on the first day. Our plan wasverified by early sunsets so couple of thingswe had topostpone till the next day. It`s good to provide yourself with an accurate road maps before the trip – standard navigation and gogle maps on the phone did not work (we could see the map and the route but not navigate to the point) especially that some places are really diffcult to find because they are not properly tagged and the roads are not included in the google maps.
Renting a car
We decided to rent a big 4×4 car. Although from safety reasons we excluded the desert trip from our plans (expedition to the desert as a single car is always a bad idea) we assumed that instead of a tent we will sleep in the car and travel by local roads. As it turned out sleeping in the car wouldn`t work because the rear seats in our Mitsubishi Outlander were not able to fold till the end. We rented the car from the airport with one night free discount from Europecar so it`s worth to bargain. The cost is about $ 200 for 4 days.
As we assumed that we would like to spend most of the time away from the city we decided to go first to Wadi Bani Khalid. “Wadi” is partially dried up river valley which creates a natural complex of pools, waterfalls and often underground caves. Wadi Bani Khalidis aquite popular place for picnics and all day campings for locals because getting to the pools do not require too much effort. The road is fairlyeasyto cross. It begins with a large lake where there are places for camping and a restaurant. Then the trail becomes rocky, leading along the pools with turquoise water, small waterfalls and streams and at the end (approx. 15-20 min of slow trekking) there is a cave (Muqal Cave). The popularityof this placecanindicate the fact that apart from the restaurantthere are alsoemployedlifeguards.AsI readearlieron the otherblogs which they stronglydiscouraged froma tripduring the weekend so we hadmixed feelings about going there but we probably had a luck becausethe place was notso muchcrowded.
We got there quite late, about one hour before sunset. We decided just to check whether if there is a chance somewhere to do a camping and make a short walk. Actually there is a place by the lake where you can pitch a tent but the peaople around and distance to be covered from the parking to begining of valley with all of equipment amd food (around 10 min walking) convinced us to look for another place where we can do our camping next to the car. We found it in the small valley about 15 min driving away from the Wadi, next to the road, however rarely used at night. The place seemed to be ideal, especially the street lights gave thefeeling of security but still our camp was isolated from the road due to its location in the valley. It was clear as well that this is not a popular place for camping because very quickly we were able to find a huge tree limb needed for a bonfire.
In the morningwe were awakened bya herd ofmountain goatsthatapparentlycamefor breakfast.We packed our tent and returned to Wadi Bani Khalid.In the morning the valley was almost empty. We walked the entire route to the cave, with the intention of goingat leastafewmeters into. Before entering the cave wemetonly oneman who seemed to be a local but it turned out he was from Bangladesh. The entrance is very narrow so you have to crawl through it, then you have to continiue crowling for some time. It`s necessary to have a flashlight which we of course forgot so we supported ourselves by the phones. While going down it turned out that Mr. Local is following us which was actually good news because at least he could guide us a little bit. But it was a mistake. It was getting hotter because of the underground hot springs. Bats, cockroaches andthe rest of my common sensebegan topromptme that it’s better toturn back. But our guide insisted we should go further. At some point the conversation began to be more nervous. I understood only few words because I do not speak Arabic but it turned out that our guide “forgot” the way back. Me almostcompletely panicked, I started to pull the man‘s hand and ask him to turn back, feeling hot and sick, thinkinghe mayhave mercy for us. In the end after some time we have chosen a good path (no, not our guide), and somehow we managed to get out at the same time swearing at the guy mercilessly. Fortunately for us the situation ended up well but we will remember this lesson forever: do not trust anyone and do not come into dangerous holes without preparation. The guy probably wanted to earn some extra money from stupid tourists, explaining himself that he forgotten the road when I started to panic and harass him to return, otherwise it could end up much worse. For “bye bye” I managed to take a picture of him:
After this adventure, the rest of the afternoonwas spent bythe pools relaxing and swimming in the pleasant turquoise water.
Practical information: How to get to Wadi Bani Khalid
Coming from Muscat towards Sur city by road number 17 just before the town turn to Al Kamil(roadNo. 23).Passing through Al Kamil stick to the same road (turning right)and go straight ahead until you see a small complex of buildings labeled Oriental Nights Rest House on the right and a small sign on the road to Wadi Bani Khalid. Next crossroad to the right then straight on a winding road through the mountains until we reach a small town called Sabt. Already atits beginning, follow thesigns to Wadi by turning left. After 15 minutesyou will reachthe parking. From the parking area to the the first lake and restaurant you will get in approx. 5-10 min of walking.
What tobring?
Snacks andwater,towels, diving mask, swimming shoes and a flashlight if you want to enter the cave.
Sur
Sur is a very pleasant, small and climatictown, famous for its boat building.We decided tohang around there a little andeatlunch. We ended up in the hotel restaurant, near the roundabout and bridge. Although the food is not really recommendable (poorly cooked Arabic cuisine), the view from the terrace to the bay and sunset compensate the displeasure.
Campingnear the town ofFins
I`ve readonsomeblogs that while being near the Wadi is nice to do camping on the beach near the town ofFins. Places are many from smallbays to wide and popular beaches (the most famous is the beach commonly called “White Beach Fins”). Getting there especially after dark is quite difficult, because the beach is not tagged and you have to turn to a small sandy road before Fins. Is hard to get to some of the beaches by car due to the very steep descent. Definitely our Outlander proved itself well and we were able to drive up to the beach, joining the group of people who also came to this place to camp for a few hours. The morning welcomed us with amazing view of the mountains and endless sea.
Wadi Shab
Wadi Shab is probably the most popular Wadi among foreign tourists. Not without reason, the views are breathtaking. The best way to reach the place is from small town Tiwi, where road signs lead us straight to the parking. Than we have to cross the river by boat (cost approx. 2.5$ for both ways, last boats leave around 5pm). Supposedly a few meters away, where the water is shallowyou can cross the river by yourself but we chose“dry” version. Getting to beginning of the pools takes approx. 40 minutes of pleasant trekking. To get to the end of the pools there are two options – following rocky trail (at some point we turned back) or leaving stuff somewhere and walking in the water. Definitely the second option is worth recommending. Along the waywe passed small waterfalls, largerand deeper pools and small streams. At the end there is a waterfall. To get to ityou have topass through a narrow gapafter that we will see amazing half-opencave.
Bimmah sinkhole
It is called one of the most incredibleand naturalholes in the ground. Certainly it was before it became too much “commercialized”. The area around the sinkhole converted into a large park / playground and a crowd made me feel that is not my favorite place on the map of Oman. One of the few advantages that the lake is full of small fish called Garra Rufa which are commonly known as fish spa so we tried for free famous pedicure. It is only worth a visit for half an hour if it is on your way or if you’re already bored by Muskat because it is not that far away.
Muscat
We left capital for the end of our trip. Our plan was to relax and eat something on Cornish (street along the coast) and do some shopping at the souk.
And finally impression
The feeling which left in us after Oman is mainlyscarcity. We saw only a small piece so we are already planning the next trip, I hope that in a larger group to go to the desert and south. What I appreciate the most in this country is that it is not yet commercialized place, full of “all inclusive” type tourists. Visiting thevalleys we could enjoy the lonely trek, only from time to time meeting single travelers. We did not eat anything exceptionally good in Oman, except the food prepared by us from a bonfire so information I read before that this trip will not be our culinary experience was true. But the hospitality and openness of thelocals impressed us at every step of the trip. Every time helpful, did not treat us like “walking money box“, not expecting for help anything in return. Oman is worth to visit before it becomes top destination for travel agencies and the seat of the largest hotels.
Oman nigdy nie był kierunkiem z mojej listy ‘must see’. Fakt, kojarzył mi się z pięknymi górskimi i pustynnymi krajobrazami oraz gościnnością mieszkańców, dlatego po wysłuchaniu kilku opinii i obejrzeniu paru inspirujących filmików na youtube postanowiliśmy sprawdzić na własne oczy i wybrać się na kilka dni. W końcu to kraj sąsiadujący z Arabią Saudyjską, nieco ponad godzina lotu więc idealny kierunek na dłuższy weekend.
Oman jest również znany z tego, że jest to idealne miejsce na camping na dziko. Szczególnie, że ceny hoteli nie należą do najniższych. Rozbijanie namiotu jest dozwolone wszędzie, jedynie rozpalanie ogniska w rezerwatach przyrody jest zabronione ze względu na składające tam jaja żółwie. Więc postanowione: wypożyczamy samochód, kupujemy namiot, a reszta wyjdzie już na miejscu.
Trasa
Zarezerwowaliśmy bilety lotnicze na 4 dni i hotel na pierwszą noc, ponieważ wylądowaliśmy dość późno. Jeszcze przed podróżą zrobiliśmy wstępną listę co chcemy zobaczyć, bo jednak 4 dni to bardzo mało na tak duży kraj, a nie chcieliśmy spędzić większości czasu za kierownicą.
Mapka miejsc, które odwiedziliśmy (te ‘skaczące’ punkty to miejsca naszego campingu’):
[wpgmza id=”1″]
Zakładany wstępny plan praktycznie odwrócił się do góry nogami już pierwszego dnia. Nasz plan zweryfikowały wczesne zachody słońca, więc parę rzeczy musieliśmy przesunąć na następny dzień. Warto jeszcze przed drogą zabezpieczyć się w dokładniejsze mapy – standardowa nawigacja w telefonie oraz google maps nam nie działy (można podejrzeć mapę i wyznaczyć trasę, ale nie da się włączyć nawigacji), a w niektóre miejsca jest naprawdę ciężko dotrzeć ponieważ są słabo oznakowane i drogi w ogóle nie uwzględnione w google maps.
Wypożyczenie samochodu
Zdecydowaliśmy się wypożyczyć duży samochód 4×4. Pomimo, że ze względów bezpieczeństwa wykluczyliśmy pustynię z naszych planów (wyprawa na pustynię pojedynczym samochodem to zawsze zły pomysł), założyliśmy, że zamiast w namiocie będziemy spać w samochodzie oraz podróżować mniejszymi drogami. Jak się okazało spanie w samochodzie i tak by się nie udało, bo tylne miejsca w naszym Mitsubishi Outlanderze nie składały się do końca. Samochód odebraliśmy i zostawiliśmy na lotnisku, a Europcar dał nam jedną noc gratis więc warto się targować. Koszt to około 200$ za 4 dni.
Zakupy
Zakupy zrobiliśmy drugiego dnia rano w Muskacie. Tamtejszy Carrefour jest wyposażony we wszystkie rzeczy potrzebne na podstawowy camping. DOKŁADNĄ LISTĘ CO ZABRAĆ NA CAMPING W OMANIE ZNAJDZIESZ TUTAJ. 4-osobowy namiot kosztował ok. 25$, maty do spania 10$.
Wadi Bani Khalid
Jako, że założyliśmy, że chcemy większość czasu spędzić z dala od miasta zdecydowaliśmy się najpierw zobaczyć Wadi Bani Khalid. ‘Wadi’ to częściowo wyschnięta dolina rzeczna, która tworzy naturalne kompleksy basenów, wodospadów, często podziemnych jaskiń. Wadi Bani Khalid to dość popularne miejsce na pikniki i całodniowe campingi dla miejscowych, ponieważ dotarcie do basenów nie wymaga większego wysiłku. Droga jest w miarę łatwa do przejścia. Rozpoczyna się dużym jeziorem, przy którym znajdują się miejsca do campingu oraz restauracja. Dalej szlak staje się skalisty, wiodący wzdłuż basenów z turkusową wodą, małych wodospadów i strumieni, a na jego końcu (ok. 15-20 min wolnego trekkingu) znajduje się jaskinia (Muqal Cave). O popularności tego miejsca może świadczyć fakt, że oprócz restauracji zatrudnieni są tam również ratownicy. Jak wyczytałam wcześniej na innych blogach, zdecydowanie odradzano wyprawę podczas weekendu, więc miałam mieszane uczucia, lecz nam się chyba jednak udało bo miejsce nie było aż tak bardzo zapełnione.
Dotarliśmy na miejsce dość późno, na około godzinę przed zachodem słońca. Postanowiliśmy tylko sprawdzić czy jest szansa gdzieś na rozbicie namiotu w okolicy i zrobić krótki spacer. Przy samym jeziorze wprawdzie jest miejsce gdzie można rozbić namiot, jednak ludzie kręcący się i sam dystans do pokonania z parkingu do początku doliny z całym naszym ekwipunkiem i jedzeniem (ok. 10 min) przekonały nas do poszukania innego miejsca gdzie możemy się rozbić obok samochodu. Już właściwie po ciemku postanowiliśmy rozbić się w małej dolince jakieś 15 min jazdy samochodem od samej Wadi, nieopodal drogi jednak mało uczęszczanej w nocy. Miejsce wydawało się idealne, szczególnie, że światła latarni ulicznych sprawiały poczucie bezpieczeństwa, jednak nasz obóz był odizolowany od drogi ze względu na położenie w dolinie. Widać było również, że nie jest to popularne miejsce na camping, ponieważ bardzo szybko udało nam się znaleźć ogromny konar drzewa potrzebny na ognisko.
Z samego rana obudziło nas stado kóz górskich które widocznie wpadły na śniadanie. Zwinęliśmy nasz camp i zawróciliśmy do Wadi Bani Khalid. Z rana dolina była prawie pusta. Przeszliśmy całą trasę aż do jaskini, z zamiarem przejścia się chociaż parę metrów wgłąb. Przed wejściem spotkaliśmy tylko jednego mężczyznę, który sprawiał wrażenie miejscowego, chociaż pochodził z Bangladeszu. Samo wejście jest bardzo wąskie, więc trzeba się przez nie przeczołgać, potem idzie się jeszcze paręnaście metrów w kucki. Niezbędna jest latarka, o której my oczywiście zapomnieliśmy z samochodu więc wspomagaliśmy się telefonami. Schodząc w dół okazało się że Pan Lokalny idzie za nami, z czego właściwie się ucieszyliśmy, bo przynajmniej zna jaskinię i nas poprowadzi, przez co mogliśmy zapuścić się trochę dalej. Jednak to był błąd. Robiło się coraz goręcej, ze względu na podziemne gorące źródła. Nietoperze, karaluchy i mój zdrowy rozsądek zaczął mi podpowiadać, że lepiej zawrócić. Nasz przewodnik nalegał żebyśmy szli dalej. W pewnym momencie rozmowa zaczęła być bardziej nerwowa, niewiele z niej rozumiałam ponieważ nie mówię po arabsku lecz okazało się, że nasz przewodnik “zapomniał” którędy wrócić. Ja już zupełnie spanikowana zaczęłam ciągnąć gościa za rękę i prosić żebyśmy zawrócili, że gorąco mi i niedobrze, myśląc może wezmę go na litość. W końcu po jakimś czasie wybraliśmy dobrą ścieżkę (nie, nie nasz przewodnik) i jakoś udało nam się wydostać, przy okazji klnąc na faceta niemiłosiernie. Na szczęście dla nas skończyło się to dobrze ale zapamiętaliśmy tą lekcję na zawsze: nie ufać nikomu i nie włazić w niebezpieczne dziury odpowiednio przygotowanym, a najlepiej ze starym sprawdzonym sposobem z przywiązaniem sznurka. Pan zapewne chciał sobie dorobić na głupich turystach, tłumacząc się, że zapomniał drogi jak zobaczył że zaczęłam nękać o powrót, ale w innym wypadku mogło skończyć się gorzej. Chociaż zdążyłam zrobić mu zdjęcie na “do widzenia”.
Po tej przygodzie, resztę popołudnia spędziliśmy w basenach relaksując się i pływając w przyjemnej turkusowej wodzie.
Informacje praktyczne: Jak dotrzeć do Wadi Bani Khalid
Jadąc z Muskatu w kierunku miasta Sur drogą numer 17, tuż przed samym miastem skręcić na Al Kamil (droga nr 23). Przejeżdżając przez Al Kamil trzymać się tej samej drogi (skręci w prawo) i jechać cały czas prosto, aż zobaczymy niewielki kompleks budynków oznaczony napisem Oriental Nights Rest House po prawej oraz niewielką drogę i znak na Wadi Bani Khalid. Następne rozwidlenie w prawo, potem cały czas prosto krętą drogą przez góry, aż dotrzemy do niewielkiego miasteczka o nazwie Sabt. Już na jego początku podążając za znakami do Wadi trzeba skręcić w lewo. Po 15 minutach dotrzemy na parking. Z samego parkingu do pierwszego jeziora i restauracji dotrzemy w ok. 5-10 min spacerem.
Co warto ze sobą zabrać?
Przekąski plus wodę, ręczniki i maskę do nurkowania, buty do pływania i latarkę jeśli chcemy wejść do jaskini.
Sur
Sur to bardzo przyjemne, niewielkie i klimatyczne miasteczko, słynące z budowy łodzi. Postanowiliśmy pokręcić się po nim trochę i zjeść lunch. Skończyliśmy w restauracji hotelowej, niedaleko ronda i mostu. Chociaż jedzenie raczej nie jest godne polecenia (słabo przyrządzona kuchnia arabska) to widok z tarasu na zatokę przy zachodzie słońca zrekompensował nam niezadowolenie.
Camping w pobliżu miasteczka Fins
Wyczytałam na paru blogach, że będąc w pobliżu Wadi warto rozbić się z namiotem na plaży w pobliżu miasteczka Fins. Miejsc jest wiele, od małych zatoczek, po większe szerokie i popularne plaże (najbardziej znana jest plaża potocznie nazywana “White Beach Fins”). Dotarcie, szczególnie po zmroku jest dość trudne, bo plaża nie jest oznakowana i trzeba skręcić w niewielką piaszczystą drogę jeszcze przed Fins. Do niektórych zatoczek nie da się dojechać do końca samochodem ze względu na bardzo strome zejście. Zdecydowanie nasz Outlander sprawdził się dobrze i udało nam się podjechać pod samą plażę, dołączając się do grupki, która również przyjechała w to miejsce na biwak na parę godzin. Ranek przywitał nas nieziemskim widokiem, w postaci gór i niekończącego się morza.
Wadi Shab
Wadi Shab to chyba najpopularniejsze Wadi wśród zagranicznych turystów. Nie bez przyczyny, widoki zapierają dech w piersiach. Do Wadi najlepiej dotrzeć z niewielkiego miasteczka Tiwi, z którego znaki poprowadzą nas do samego parkingu. Następnie należy przeprawić się na drugą stronę łódką (koszt ok. 2,5 $ w dwie strony, ostatnie łodzie odpływają w okolicach godz. 17). Podobno parę metrów dalej, gdzie woda już nie jest na tyle głęboka można przeprawić się samemu przez rzekę, ale my wybraliśmy wersję “suchą”. Dojście do samych basenów zajmuje ok. 40 minut przyjemnego trekkingu. Dochodząc do samych basenów mamy dwie opcje – kierować się szlakiem idąc górą (w pewnym momencie zawróciliśmy) lub zostawienie rzeczy gdzieś na boku i przejście wodą. Zdecydowanie druga opcja jest warta polecenia, po drodze mijaliśmy niewielkie wodospady, większe i głębsze zbiorniki i niewielkie strumienie. Na samym końcu znajduje się wodospad, żeby się do niego dostać trzeba przepłynąć przez bardzo wąską szczelinę, przez którą dostajemy się do na wpół otwartej groty.
Bimmah lej krasowy
Nazywany jedną z najbardziej niesamowitych i naturalnych dziur w ziemi. Z pewnością tak było ale zanim jeszcze nie został tak bardzo “skomercjalizowany”. Teren wokół dziury przerobiony na wielki park/plac zabaw i dużo ludzi sprawiło, że nie jest to moje ulubione miejsce na mapie Omanu. Jeden z nielicznych plusów to taki, że jeziorko jest pełne małych rybek zwanych Garra Rufa, które potocznie są znane jako fish spa więc wypróbowaliśmy za darmo zabiegu pedikiuru. Warto jedynie wpaść na pół godziny, jeśli jest po drodze lub jeśli jesteśmy już znudzeni Muskatem, bo nie jest daleko.
Muskat
Stolicę zostawiliśmy sobie na koniec. Mieliśmy plan zrelaksować się i zjeść na korniszu (ulicy ciągnącej się wzdłuż wybrzeża) oraz zrobić zakupy na suku.
A na koniec wrażenia…
Odczucie jakie pozostawił po nas Oman to przede wszystkim niedosyt. Zobaczyliśmy tylko mały kawałek, więc planujemy już następny wypad, mam nadzieję że w większym gronie tak, żeby pojechać na pustynię i południe. Co najbardziej cenię w tym kraju to to, że nie jest to jeszcze na tyle skomercjalizowane miejsce pełne turystów typu ‘all inclusive’. Odwiedzając doliny, mogliśmy nacieszyć się samotnym trekkingiem, tylko czasem spotykając pojedynczych turystów. Nie udało nam się raczej w Omanie zjeść nic nadzwyczajnie dobrego, poza przyrządzonymi przez nas samodzielnie potrawami z ogniska, więc potwierdziło się to, co wyczytałam wcześniej, że wyprawa nie będzie naszym kulinarnym przeżyciem. Za to gościnność i otwartość mieszkańców zachwycała nas na każdym kroku. Za każdym razem pomocni, nie traktowali nas jak “chodzące skarbonki”, nie oczekując za pomoc niczego w zamian. Warto zajrzeć do Omanu zanim jeszcze stanie się ‘top’ kierunkiem dla biur podróży i siedzibą największych hoteli.
Traveler and Vip flight attendant working and living in the most mysterious country in the world – Saudi Arabia. This blog gives a glimpse of lifestyle and undiscovered culture of Saudi and useful travel feed from around the world. Follow my Instagram to stay in touch with me: @olasupertramp